dilluns, 21 de març del 2011

He estado intentando acabar con algo, y ese algo va a acabar conmigo (más inútil que el sol intentando vencer los días de lluvia).

Soy un tipo estúpido. Si, me quejo hasta por problemas que ni me van ni me vienen; y a nadie le gusta eso (ni que lo hagas por ellos). Creo que no es una mera cuestión de que sean unos desagradecidos, es de valentía. Nadie quiere marrones ni broncas por cosas que si te callas lo evitas, así que aquí me tenéis huyendo, sin poder abrir la boca pero sin parar de gritar todo lo que me da, a mi, que está mal. Hoy me he llevado una santa bronca por pedir material para hacer un proyecto en visual, y lo peor es que todo se ha acabado con un: “Curi deixa-ho, a ningú li importa i ens posaràs a tots en un merder”, cosa que provoca en mi un frenético ataque de romperlo todo e irme. En fin, que esto solo son pensamientos estúpidos de un niñato de quinze años que como está en la adolescencia no sabe lo que dice pero tiene que quejarse por todo (y así es como todo el mundo se dedica a desmontar mis argumentos).

2 comentaris:

  1. L'autor ha eliminat aquest comentari.

    ResponElimina
  2. "así que aquí me tenéis huyendo, sin poder abrir la boca pero sin parar de gritar todo lo que me da, a mi, que está mal." Això i lo del final... *_*
    Es un fàstig. A mi em va passar una cosa semblant al dir als meus pares que m'agradaria fer el batx artístic l'any que ve (que aquí no es pot). Es pensen que vull fer-lo per marxar a Barcelona, que estic en "l'edat de voler volar" i arruinar-los. U____U'

    ResponElimina