Puedes arreglarlo diciendo que soy una persona obsesiva que no para hasta que no tiene lo que quiere, o que si no lo consigue lo arregla todo con un: “bah, si en realidad no me gustaba”. Si, soy de esas personas que con una sonrisa te regala más de lo que tu y tus besos le puedas prometer.
¿Sabes? Yo no puedo prometer nada a nadie. No me voy a dejar la piel en esto, ni mi saldo en llamarte a las tantas de la noche para decirte buenas noches princesa. Tampoco viviré de tus besos, ni de tus suspiros, ni de tus sonrisas. No seré el puto novio perfecto y no voy a dejarlo todo por la persona “¿afortunada?” (ya ves tu, como si yo fuera un premio del bingo). No te voy a regalar las rosas más bonitas por San Valentin, conmigo no verás ni una, ni chocolate. Voy a escribir cosas cursis, tal vez demasiadas; pero solo rozaras poesía barata de cualquier otro a la mia.Y aunque esto suene a capullada mía, es tan solo una carta de no-reclamación. No puedo ser lo que un día no prometí, la he cagado muchas veces.
More than words.
More than words.
uooou, m'encanta!
ResponEliminaper mi ets perfecte petittt (bueno, en veritat no ets petit, ho dic com si jo fos molt gran xDDD) t'estimo tant, espero que sempre hi siguis..
ResponElimina